Mów światu o Moim miłosierdziu

W pierwszą niedziele po Wielkanocy obchodzimy w Kościele tzw. Białą Niedzielę – Niedziele Miłosierdzia Bożego. Od 1995 roku święto to obchodzone jest w całej Polsce, a od 2000 roku obchodzone jest w całym Kościele. Ustanowił je dziś już święty Jan Paweł II. Inspiracją dla ustanowienia tego święta było pragnienie Jezusa, zapisane przez Siostrę Faustynę. Pan Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).

Boże Miłosierdzie jest niezgłębioną tajemnicą. Jezus objawiając się św. Siostrze Faustynie chciał pokazać nam i zapewnić nas o swojej wielkiej miłości. Największą miłość Jezus ukazał nam umierając za nas na drzewie krzyża, jednak tajemnica Bożego Miłosierdzia ma raz jeszcze zwrócić nasz wzrok na Bożą Miłość.

W Dzienniczku św. Siostry Faustyny Pan Jezus mówi:
Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd nie zwróci się z ufnością do miłosierdzia Mojego (Dz 300).
Nie znajdzie żadna dusza usprawiedliwienia, dopokąd nie zwróci się z ufnością do miłosierdzia Mojego (Dz 570).
W tej ostatniej godzinie nic dusza nie ma na swoją obronę, prócz miłosierdzia Mojego (Dz 1075).
Mów światu o Moim miłosierdziu, niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie Moje (Dz 848).
Serce Moje jest miłosierdziem samym. Z tego morza miłosierdzia rozlewają się łaski na świat cały. Wszelka nędza tonie w Moim miłosierdziu, a wszelka łaska tryska z tego źródła – zbawcza i uświęcająca (Dz 1777).
W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem (Dz 1588).
Przygotujesz świat na ostateczne przyjście Moje (Dz 429).
Dusze, które szerzą cześć miłosierdzia Mojego, osłaniam je przez życie całe, jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinę śmierci nie będę im sędzią, ale miłosiernym Zbawicielem (Dz1075).

Boże miłosierdzie jest potrzebne ale i obecne w życiu każdego człowieka. Dotykamy go każdego dnia poprzez dobre uczynki czynione dla innych, spotykamy je w twarzach młodszych i starszych. Szczególnie dotykamy Bożego Miłosierdzia gdy jednamy się z Bogiem w sakramencie pokuty i pojednania. Chciejmy pamiętać i wierzyć w Boże Miłosierdzie. Korzystajmy często z Sakramentu Pokuty i Pojednania. Módlmy się koronką do Bożego Miłosierdzia. Ufajmy Bogu zgodnie z napisem na obrazie. W chwilach prób czy też pokus wzywajmy Boga prosząc o Jego pomoc: Jezu ufam Tobie!

Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi jak Miłosierdzie Boże – owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga – św. Jan Paweł II

Magdalena Maraj